To był już nasz czwarty wakacyjny wyjazd z cyklu "droga jest celem". Wszystkie dotyczchczasowe podróże gnały nas na Bałkany. Teraz także, po rocznej, pandemicznej przerwie, ruszyliśmy na południe - tym razem do Grecji. Zdaje mi się, że każda kolejna edycja naszego cyklu jest fajniejsza. Może to kwestia tego, że dzieci coraz większe, albo że my coraz starsi i mądrzejsi :) Ale niewykluczone, że kluczem jest to, że łatwiej przychodzi nam podróżować zgodnie z naszym mottem. 

A jak podróżuje się, gdy "droga jest celem"? Długo - co najmniej 3 tygodnie, bo bez tego trudno tak naprawdę odciąć myśli od codziennej domowo-pracowej bieganiny. Bez pośpiechu, bo pośpiech nie pozwala cieszyć się chwilą. Pod namiotem, bo namiot daje wolność. Bez (szczegółowego) planowania, dzięki czemu każdy etap podróży jest świeży i zaskakujący, nawet dla nas samych :) No i blisko przyrody, bo zielone dobrze robi na skołatane nerwy.

No OK, nie zawsze w 100%, udawało nam się to wszystko, ale było nieźle. A Grecja zaskoczyła nas chyba najbardziej pięknymi górami. Więc wkrótce więcej zdjęć....

... no właśnie, co znaczy? Formalnie znaczy Monitoring Ptaków Gór, choć mogłoby też oznaczać Maksymalne Przeczołganie Grzbietami, Mam Pustkę w Głowie, czy też Może Pstryknę Giewont :)

Bo mimo, że MPG to po prostu nowy program monitoringowy realizowany przez GIOŚ, to oprócz ptaków jest tam pot, krew, łzy, piękne widoki, głęboki oddech, pustka, wiatr i wszystko to co sprawia, że w dzisiejszym zabieganym świecie, można przypomnieć sobie, że gdzieś jest jeszcze jakieś PRAWDZIWE ŻYCIE. No i zdjęcia, są też zdjęcia.

W tym roku miałem przyjemność liczyć powierzchnię na Babiej Górze oraz dwie powierzchnie w Tatrach. Ta pierwsza nie obrodziła krajobrazowo, zasyłam więc troszkę tatrzańskich krajobrazów. Przyjemności!...

Mimo, że w Krakowie mieszkam od urodzenia i znam go dobrze, to wciąż mnie przyrodniczo zaskakuje. Niedawno w południowej częsci miasta znalazłem taką piękną łąkę. Mieszanka kosaćcowo-wełniankowo + porane światło i rosa sprawiły, że prezentowała się niezwykle klimatycznie. Warto szukać takich miejsc, nawet jak się mieszka w dużym mieście!

... no dobra, może tez ciutkę, żeby się pochwalić :), pragnę poinformować, że pięć moich zdjęć zostało nagrodzonych w corocznym konkursie na fotografa roku Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Fotografów Przyrody. Miłe to oczywiście. Ale nie zapominajmy co w tym wszystkim jest najważniejsze. Najważniejsze są te krótkie migawkowe chwile doświadczanego piękna przyrody, które udało mi się na tych zdjęciach na zawsze zatrzymać - kumak w Albanii, zimowe Bieszczady, mgła na Ponidziu, stado makolągw, czy pliszka żółta z Puszczy Sandmierskiej. Piękne to wszystko!

Cierniówka. Ten mały ptaszek pokonał w ostatnich tygodniach 5 tysięcy kilometrów, od subsaharyjskich sawann, przez pustynie północnej Afryki i ciepłe kraje śródziemnomorskie. I to wszystko tylko po to, żeby w Umianowicach usiąść na krzaku tarniny i sprawić mi sporo frajdy :)