Mimo, że żaba trawna Rana temporaria, należy do płazów o długiej aktywności sezonowej, to pierwszy raz natknąłem się na osobniki aktywne w środku zimy. W jednym z krakowskich parków duża grupa żab z tego gatunku pozostaje aktywna przez cały okres jesienny, aż do teraz, czyli do stycznia.

...winnych jak zwykle brak :)

Kirgistan to mały kraj w środkowej Azji, który odwiedziłem 11 lat temu. Trudno znaleźć miejsce z tak miłymi ludźmi, tak malowniczymi górami i tak pięknymi końmi. Pewnie nigdzie już też nie będzie mi dane jeść oczu i jelit barana :) Przedstawiam bardzo mały wycinek z kirgiskiej rzeczywistości, widzianej przez wizjer mojego aparatu, a mianowicie tamtejsze konie. Ale czuję, że wrócę jeszcze na tej stronie  do tej wyprawy...

No i spadł... Życzę wszystkim w Nowym Roku tyle radości z życia, ile moje dzieciaki miały z tego pierwszego śniegu...

Wielu obcokrajowców porównuje Pragę z Krakowem, wskazując z reguły wyższość tej pierwszej. A ponieważ dano mi było spędzić ostatnio spędzić jeden mroźny poranek w sercu Pragi, mogłem zweryfikować tą hipotezę. I jako rodowity Krakus, z przykrością przyznać musze palmę pierwszeństwa Pradze, przynajmniej jeśli chodzi o wrażenia wizualno-zabytkowo-krajobrazowe. Miasto jest naprawdę bajeczne, dziewczyny piękne i można sobie kupić fajne kubki z krecikiem. Tylko ten język ;)

Mimo, że sporo jeżdżę po naszym pięknym kraju, to jego południowo-zachodni skrawek jakoś "mnie omijał". Kilka dni temu po raz pierwszy trafiłem w Sudety, a dokładniej jedno z jego pasm - Rudawy Janowickie. No i była moc - wały chmur przewalające się po niebie, przeświecające gdzieniegdzie słońce, no i same góry, które też mają swój klimat. Polecam, a sam na pewno tam wrócę...

5 czarno-białych, dość przypadkowych zdjęć, które ostatnio wynalazłem. Miłego oglądania.

Ostatni pobyt w Bieszczadach wprawdzie nie miał charakteru eskapady fotograficznej, bo trudno pstrykać zdjęcia mając na głowie dwóch brzdąców [patrz poprzedni post], ale coś tam udało mi się uwiecznić. Bieszczady jak zwykle zachwycają...

Magiczne kolory na torfowisku wysokim w Tarnawie Niżnej. To mój ukochany zakątek Bieszczadów.

Skałki na Połoninie Wetlińskiej w pobliżu Chatki Puchatka. Swoją drogą świetna nazwa schroniska, jeśli chce się do niego dotrzeć z dwójką maluchów... :) na miejscu byli jednak trochę rozczarowani...

Dolina Sanu w okolicach Rajskiego. Jest moc!

Na te piekne czerwone Bieszczady było już za późno o dwa tygodnie, ale klimat jesieni jeszcze był.

Raz w roku przychodzi taki czasu, kiedy my mężczyźni wyjeżdżamy, a mama zostaje w domu. Ten męski wyjazd to poszukiwanie przygody, możliwość chwilowego nie mycia się, wędrówki po górach, powrót do pierwotnych instynktów i polowanie na dzikiego zwierza (chwilowo zastąpione zakupami w Tesco). Dotychczas jeździłem z Maćkiem, w tym roku po raz pierwszy dołączył do nas Szymek, który mógł już podołać trudom podróży. Pojechaliśmy w Bieszczady, gdzie udało się nam zdobyć m.in. Połoninę Wetlińską.

Będę od czasu do czasu zamieszczał tu też wspominkowe zestawy zdjęć, z moich zaprzeszłych podróży w czasie i przestrzeni. Na pierwszy ogień idzie Maroko - bez wątpienia jeden z najbardziej fotogenicznych krajów na świecie . Krajobrazy, architektura i ludzie - wszystko jest tu zawsze takie harmonijne, że wystarczy zrobić pstryk i ma się dobre zdjęcie. Popatrzmy w oczy marokańczyków...