Co to jest warun? Dla fotografa to taka wyjątkowa sytuacja, z reguły pogodowa, kiedy wszystko zagra tak jak trzeba, żeby powstało dobre zdjęcie. Mgła, chmury, wiatr, mróz... wszystko to, co w odpowiednim czasie i miejscu może stworzyć niezwykłe warunki do fotografowania. I nawet fotograf dupa robi wtedy dobre zdjęcia - wystarczy tylko pstrykać :)

Mi się taki warun zdarzył w zeszłym tygodniu na jednym ze szlaków Magurskiego Parku Narodowego. Mgła podnosiła się od strony rzeki, a słońce było jeszcze wciąż na tyle nisko, że malowniczo ją prześwietlało. Może nie było idealnie, słońce mogło być niżej i mieć cieplejsze barwy i mniej konrastu... Ale powstało kilka fajnych zdjęć, a same 2 godzinki wałęsania się po takim lesie, to naprawdę magiczne doznanie.

No więc po tylu latach znowu się zakochałem... :)

Wiedziałem, że Islandia mi się spodoba. Jestem przyrodnikiem, jestem fotografem - nie mogło więc być inaczej. Ale nie spodziewałem się, że w Europie zachodniej znajdę kraj, którego niektóre fragmenty przypomną mi najdziksze rozdroża Azji środkowej, a inne sprawią, że poczuję się jak... na księżycu :)

Pieć dni jeżdżenia i spania w samochodzie, jedzenia zupek chińskich, pięć dni odcięcia się od wszystkich problemów życia codziennego. Pięć dni ptaków i fotografii. Piękne dni. No ok, pogoda mogła być lepsza... ;)

Będę tu więc wrzucał jakieś islandzkie zdjęcia od czasu do czasu. Na pierwszy ogień idzie południowe wybrzeże - czarna plaża i przylądek Dyrholaey oraz okolice. A skoro czarna plaża, no to zdjęcia są czarno-białe. Miłego oglądania.

W zeszłym tygodniu dane mi było spędzić w ramach obowiązków służbowych kilka dni w Norwegii. Mocno północnej części Norwegii, już za kołem podbiegunowym :]

Wnioski?

1. czasami kocham swoją pracę :)

2. dobrze jest przypomnieć sobie, że wciąż są dzikie miejsca w Europie, gdzie człowiek jest jedynie zbędnym dodatkiem;

3. istnieje pozytywna korelacja między moim wiekem, a liczbą zdjęć wykonywanych komórką (to właśnie te poniżej). Nie oznacza to, że nie robię już zdjęć aparatem, ale czas jest taki, że właśnie nie ma czasu na przegrzebanie się przez te zapełnione karty pamięci...

Miłego oglądania!

PS. oczywiście zakochałem się fotograficznie w Norwegii :)

Każdy, nawet początkujący ptasiarz dobrze wie, że takie hasło nie oznacza sprzętu AGD dryfującego w Bałtyku, tylko wyjątkowe kaczki, które licznie zimują u naszych wybrzeży... :) Przez długi czas nie było mi po drozdze nad morze zimową porą. W tym roku w końcu udało mi się spędzić ferie z rodzinką nad Bałtykiem. Miałem dzięki temu możliwość częstego podziwiania tej niezwykle pięknej kaczki.

Lodówka to kaczka jedyna w swoim rodzaju. Także dosłownie - w sensie taksonomicznym, jet jedynym przedstawicielem rodzaju Clangula. Dobrze współgra to z jej innością - nie jest podobna do żadnej innej europejskiej kaczki. Subtelne barwy, nieco komiczny "wyraz twarzy" i dlugi ogon samców składają się na wyjątkowego ptaka. No i ten głos... każdy kto był zimą w porcie z pewnością słyszał te nieco miauczące dźwięki.

Na koniec warto dodać, że niestety lodówka trafiła na listę gatunków zagrożonych globalnie, a populacja zimująca na Bałtyku zmniejszyła się o ok. 60%...

Jakbym miał odpowiedzieć tak na poziomie mojego człowieczeństwa :) to był to raczej kiepski rok. Poniżej średniej. Dolny zakres :)

Na szczęście nie jest tylko człowiekiem, ale także fotografem :) Tutaj wynik wypada nieco lepiej. Fotograficznie było to rok średni, może nawet nieco powyżej średniej, głównie z tego względu że pojeździłem więcej niż zwykle po polskich górach i zaliczyłem miłe, rodzinne wakacje w Grecji.

Poniżej trochę moich ulubionych zdjęć z zeszłego roku. Miało być 12, ale nie mogłem się zdecydować...

No a rok 2022? - musi być lepszy...