... to Puszcza Niepołomicka. To znaczy formalnie to las należy do Skarbu Państwa, a zarządza nim Nadleśnictwo :) Ale jeżdżę tam już od ponad 15 lat, wiele zakątków znam jak własną kieszeń, trudno chyba znaleźć osobę, która lepiej zna ptaki tego obszaru :) Więc czasami lubię sobie pomyśleć, że to mój las :)
Kilka pstryków z tej wiosny, żeby dla Was także stało się jasne, że to naprawdę wyjątkowe miejsce.
Dziś kilka zdjęć małopolskich rzek - małe, duże, bystre, wolne, mniej lub bardziej kręte - wszystkie piękne i bardzo ważne dla populacji nadrzecznych ptaków.
Dlatego wesprzyj zbiórkę Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, której fundusze pozwolą na zinwentaryzowanie części małopolskich rzek i przygotowaine dokumentacji do objęcie ich wybranych fragmentów ochroną obszarową.
Zbiórka trwa tylko do DZISIAJ. Więc wejdź już teraz i rzuć groszem :)
Ciąg dalszy wspominek z lutowego wyjazdu do Izraela. Tym razem bardziej ludzko będzie - kilka kadrów najbardziej przeze mnie lubianych, gdzie moja rodzinka uwieczniona została w przeróżnych aranżacjach pustynno-skalistych. Ciąg dalszy nastąpi... :)
Właśnie tak skojarzył mi się krokus, a właściwie szafran spiski Crocus scepusiensis. Przez cały rok ukryty w cebulce schowanej pod ziemią. I nagle w marcu lub kwietniu wyskakuje nad ziemię i zamienia zbocza łąk w Gorcach lub Tatrach w fioletowe dywany. Znika równie szybko jak się pojawia. Więc jeśli chcesz pooglądać ten wyjątkowy (i rzadki! - to w końcu endemit zachodniokarpacki) kwiat, to śmigaj w góry. Tak wygląda to teraz w Gorcach...
Zasadniczo wiosna przyszła, więc ostatnia szansa, żeby napisać tu kilka słów o wyjątkowym wydarzeniu przyrodniczym ostatniej zimy - inwazji czeczotki Acanthis flammea. Ten mały, uroczy ptak zamieszkuje północne rubieże kontynentu. Zimą przemieszcza się na południe, jednak do naszego kraju dociera stosunkowo niewielka część populacji. Tej zimy jednak było inaczej i nasz kraj został zasypany czeczotkami :) Takie inwazyjne pojawy zdarzają się co kilka / kilkanaście lat. Składa się na nie prawdopodobnie kilka czynników - m.in. wysoki sukces rozrodczy populacji połączony z nieurodzajem nasion brzozy, będących głównym pokarmem podczas zimy, a być może także warunki pogodowe.
Warto nasycić wzrok widokiem, tego małego, czerwonego diabełka, bo jest rzeczywiście piękny, a następna taka okazja... za kilkanaście lat :)
