Mimo, że sporo jeżdżę po naszym pięknym kraju, to jego południowo-zachodni skrawek jakoś "mnie omijał". Kilka dni temu po raz pierwszy trafiłem w Sudety, a dokładniej jedno z jego pasm - Rudawy Janowickie. No i była moc - wały chmur przewalające się po niebie, przeświecające gdzieniegdzie słońce, no i same góry, które też mają swój klimat. Polecam, a sam na pewno tam wrócę...

5 czarno-białych, dość przypadkowych zdjęć, które ostatnio wynalazłem. Miłego oglądania.

Ostatni pobyt w Bieszczadach wprawdzie nie miał charakteru eskapady fotograficznej, bo trudno pstrykać zdjęcia mając na głowie dwóch brzdąców [patrz poprzedni post], ale coś tam udało mi się uwiecznić. Bieszczady jak zwykle zachwycają...

Magiczne kolory na torfowisku wysokim w Tarnawie Niżnej. To mój ukochany zakątek Bieszczadów.

Skałki na Połoninie Wetlińskiej w pobliżu Chatki Puchatka. Swoją drogą świetna nazwa schroniska, jeśli chce się do niego dotrzeć z dwójką maluchów... :) na miejscu byli jednak trochę rozczarowani...

Dolina Sanu w okolicach Rajskiego. Jest moc!

Na te piekne czerwone Bieszczady było już za późno o dwa tygodnie, ale klimat jesieni jeszcze był.

Raz w roku przychodzi taki czasu, kiedy my mężczyźni wyjeżdżamy, a mama zostaje w domu. Ten męski wyjazd to poszukiwanie przygody, możliwość chwilowego nie mycia się, wędrówki po górach, powrót do pierwotnych instynktów i polowanie na dzikiego zwierza (chwilowo zastąpione zakupami w Tesco). Dotychczas jeździłem z Maćkiem, w tym roku po raz pierwszy dołączył do nas Szymek, który mógł już podołać trudom podróży. Pojechaliśmy w Bieszczady, gdzie udało się nam zdobyć m.in. Połoninę Wetlińską.

Będę od czasu do czasu zamieszczał tu też wspominkowe zestawy zdjęć, z moich zaprzeszłych podróży w czasie i przestrzeni. Na pierwszy ogień idzie Maroko - bez wątpienia jeden z najbardziej fotogenicznych krajów na świecie . Krajobrazy, architektura i ludzie - wszystko jest tu zawsze takie harmonijne, że wystarczy zrobić pstryk i ma się dobre zdjęcie. Popatrzmy w oczy marokańczyków...