... to poniższe zdjęcia nie miałyby szansy powstać ;)

Podczas dwóch krótkich pobytów w Tatrach w tym roku udało mi się "naoglądać" kozic. Powstało trochę zdjęć, choć kilka fajnych kadrów przeszło mi też koło nosa. Oprócz takich klasycznych widoczków, z kozicami "przeżuwającymi", miałem też przyjemność podglądać życie rodzinne kozic, rubaszne koźlęta, przeganiające się kierdle (kierdele?) czy też nabuzowane hormonami młode samce.

Kozica to zacny motyw fotograficzny i z racji obowiązków monitoringowych (patrz wpis pod tytułem "MPG") mam nadzieję, na kontynuację tego ciekawego tematu fotograficznego w przyszłym roku.

Jesienne wieczory to idealny moment, żeby ogrzać się przy ciepełku wakacyjnych zdjęć :)  No więc zaglądam do tegorocznych katalogów "Grecja", i co widzę? Ano właśnie, wcale niekoniecznie plaże, gaje oliwne i wiekowe zabytki. Ścieżki naszego podróżowania "Droga jest celem" (patrz dwa wpisy wcześniej) czesto są off the beaten track, więc w katalogach z wakacji w Grecji były głównie góry.

Bardzo polecam ten kraj wszystkim górołazom. Piękne wysokogórskie jeziora, jak Prespa czy Kerkini, suche góry zachodniej Macedonii, nieco 'beskidzkie' Rodopy, przepiękny kanion Vikos w górach Pindos. No i absolutnie obłędne Meteory. Nie dajcie się zwieść, tym że są tak mocno reklamowane - to jest absolutnie magiczne miejsce. Tylko trzeba być wcześniej rano, żeby podziwiać to samemu :)

Myślę, że każdy ma swoje, dobrze zapamiętane wspomnienia z 11 września 2001 roku. Moje są szczególnie osobiste.

Nocleg z Kariną w schronisku na Manhattanie. Leniwa, poranna kawa na schodach przeciwpożarowych i szybko rozlewająca się wieść, że COŚ się stało. Fotoreporterska ciekawość i prześlizgnięcie się koło kordonów policji. A potem snujemy się po szarych ulicach Manhattanu. Próba zrozumienia, jak to możliwe, że te same ulice, po których łaziliśmy kilka dni wcześnie, są prawie zupełnie puste, ciche i monochromatyczne. Kilka migawek, które zostały do dzisiaj - opuszczona kawiarenka, z poprzewracanymi krzesłami, stragan z truskawkami, pokryty pyłem, błąkający się po pustych ulicach, upity na smutno, staruszek. I to dojmujące uczucie, że to wszystko nie dzieje się naprawdę, że to musi być jakiś film.

Dla mnie WTC, to też kolejne dni, naznaczone wspólnotową, miejską żałobą. Wiele wzruszających chwil, jak choćby spotkania i śpiewy wielotysięcznych tłumów na Union Square.

To był już nasz czwarty wakacyjny wyjazd z cyklu "droga jest celem". Wszystkie dotyczchczasowe podróże gnały nas na Bałkany. Teraz także, po rocznej, pandemicznej przerwie, ruszyliśmy na południe - tym razem do Grecji. Zdaje mi się, że każda kolejna edycja naszego cyklu jest fajniejsza. Może to kwestia tego, że dzieci coraz większe, albo że my coraz starsi i mądrzejsi :) Ale niewykluczone, że kluczem jest to, że łatwiej przychodzi nam podróżować zgodnie z naszym mottem. 

A jak podróżuje się, gdy "droga jest celem"? Długo - co najmniej 3 tygodnie, bo bez tego trudno tak naprawdę odciąć myśli od codziennej domowo-pracowej bieganiny. Bez pośpiechu, bo pośpiech nie pozwala cieszyć się chwilą. Pod namiotem, bo namiot daje wolność. Bez (szczegółowego) planowania, dzięki czemu każdy etap podróży jest świeży i zaskakujący, nawet dla nas samych :) No i blisko przyrody, bo zielone dobrze robi na skołatane nerwy.

No OK, nie zawsze w 100%, udawało nam się to wszystko, ale było nieźle. A Grecja zaskoczyła nas chyba najbardziej pięknymi górami. Więc wkrótce więcej zdjęć....

... no właśnie, co znaczy? Formalnie znaczy Monitoring Ptaków Gór, choć mogłoby też oznaczać Maksymalne Przeczołganie Grzbietami, Mam Pustkę w Głowie, czy też Może Pstryknę Giewont :)

Bo mimo, że MPG to po prostu nowy program monitoringowy realizowany przez GIOŚ, to oprócz ptaków jest tam pot, krew, łzy, piękne widoki, głęboki oddech, pustka, wiatr i wszystko to co sprawia, że w dzisiejszym zabieganym świecie, można przypomnieć sobie, że gdzieś jest jeszcze jakieś PRAWDZIWE ŻYCIE. No i zdjęcia, są też zdjęcia.

W tym roku miałem przyjemność liczyć powierzchnię na Babiej Górze oraz dwie powierzchnie w Tatrach. Ta pierwsza nie obrodziła krajobrazowo, zasyłam więc troszkę tatrzańskich krajobrazów. Przyjemności!...

Mimo, że w Krakowie mieszkam od urodzenia i znam go dobrze, to wciąż mnie przyrodniczo zaskakuje. Niedawno w południowej częsci miasta znalazłem taką piękną łąkę. Mieszanka kosaćcowo-wełniankowo + porane światło i rosa sprawiły, że prezentowała się niezwykle klimatycznie. Warto szukać takich miejsc, nawet jak się mieszka w dużym mieście!

... no dobra, może tez ciutkę, żeby się pochwalić :), pragnę poinformować, że pięć moich zdjęć zostało nagrodzonych w corocznym konkursie na fotografa roku Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Fotografów Przyrody. Miłe to oczywiście. Ale nie zapominajmy co w tym wszystkim jest najważniejsze. Najważniejsze są te krótkie migawkowe chwile doświadczanego piękna przyrody, które udało mi się na tych zdjęciach na zawsze zatrzymać - kumak w Albanii, zimowe Bieszczady, mgła na Ponidziu, stado makolągw, czy pliszka żółta z Puszczy Sandmierskiej. Piękne to wszystko!

Cierniówka. Ten mały ptaszek pokonał w ostatnich tygodniach 5 tysięcy kilometrów, od subsaharyjskich sawann, przez pustynie północnej Afryki i ciepłe kraje śródziemnomorskie. I to wszystko tylko po to, żeby w Umianowicach usiąść na krzaku tarniny i sprawić mi sporo frajdy :)

Dwa lata temu zauroczyłem się w ważkach, a zeszłe lato tylko upewniło mnie, że to prawdziwa miłość. Być może bez wzajmności, ale cóż... :)

Ważki są pieknę, ważki są ciekawe, ważki są fascynujące. Wybrałem 12 moich ulubionych zdjęć ważek z zeszłego roku, żeby spróbować Was przekonac, przynajmniej jeśli chodzi o ich zalety wizualne. Zapraszam do ogladania, a w nadchodzącym sezonie zachęcam do poświęcenia choćby chwili, na zerknięcie na ten ciekawe istoty.

Husarz władca Anax imperator

Łątka dzieweczka Coenagrion puella

Ważka płaskobrzucha Libelulla depressa

Żagiew ruda Aeshna isoceles

Iglica mała Nehalennia speciosa

Żagnica południowa Aeshna affinis

Pióronóg zwykły Platycnemis pennipes

Świtezianka błyszcząca Calopteryx splendens

Szablak zwyczajny Sympetrum vulgatum

Lecicha południowa Orthetrum brunneum

Pióronóg zwykły Platycnemis pennipes

Świtezianka błyszcząca Calopteryx splendens

Na niżu pierwsze żaby, śpiewające skowronki, a nastolatki w podkoszulkach. Ale góry to jest inna bajka :) W ostatnich dniach odwiedziłem Spisz i Bieszczady - tam wciąż zima trzyma i chyba jeszcze chwilę tak będzie. Zreszta... zobaczcie sami.