Dziś kilka zdjęć małopolskich rzek - małe, duże, bystre, wolne, mniej lub bardziej kręte - wszystkie piękne i bardzo ważne dla populacji nadrzecznych ptaków.

Dlatego wesprzyj zbiórkę Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, której fundusze pozwolą na zinwentaryzowanie części małopolskich rzek i przygotowaine dokumentacji do objęcie ich wybranych fragmentów ochroną obszarową.

Zbiórka trwa tylko do DZISIAJ. Więc wejdź już teraz i rzuć groszem :)

https://pomagam.pl/mto

Ciąg dalszy wspominek z lutowego wyjazdu do Izraela. Tym razem bardziej ludzko będzie - kilka kadrów najbardziej przeze mnie lubianych, gdzie moja rodzinka uwieczniona została w przeróżnych aranżacjach pustynno-skalistych. Ciąg dalszy nastąpi... :)

Właśnie tak skojarzył mi się krokus, a właściwie szafran spiski Crocus scepusiensis. Przez cały rok ukryty w cebulce schowanej pod ziemią. I nagle w marcu lub kwietniu wyskakuje nad ziemię i zamienia zbocza łąk w Gorcach lub Tatrach w fioletowe dywany. Znika równie szybko jak się pojawia. Więc jeśli chcesz pooglądać ten wyjątkowy (i rzadki! - to w końcu endemit zachodniokarpacki) kwiat, to śmigaj w góry. Tak wygląda to teraz w Gorcach...

Zasadniczo wiosna przyszła, więc ostatnia szansa, żeby napisać tu kilka słów o wyjątkowym wydarzeniu przyrodniczym ostatniej zimy - inwazji czeczotki Acanthis flammea. Ten mały, uroczy ptak zamieszkuje północne rubieże kontynentu. Zimą przemieszcza się na południe, jednak do naszego kraju dociera stosunkowo niewielka część populacji. Tej zimy jednak było inaczej i nasz kraj został zasypany czeczotkami :) Takie inwazyjne pojawy zdarzają się co kilka / kilkanaście lat. Składa się na nie prawdopodobnie kilka czynników - m.in. wysoki sukces rozrodczy populacji połączony z nieurodzajem nasion brzozy, będących głównym pokarmem podczas zimy, a być może także warunki pogodowe. 

Warto nasycić wzrok widokiem, tego małego, czerwonego diabełka, bo jest rzeczywiście piękny, a następna taka okazja... za kilkanaście lat :)

Wczoraj był pierwszy dzień wiosny. A to oznacza, że wczoraj minęło 20 lat od kiedy jesteśmy razem :) Czasami z górki, czasami pod górkę - jak to w życiu. Ale generalnie trzymamy poziom i cały czas się kochamy... Dzięki Karuś!! :)

Te dwa zdjęcia, które zrobiłem w zeszłym miesiącu uświadomiły mi, że dwa wilczęta obecne w naszej rodzinie stają się powoli młodymi wilkami :)

Ostatnie dni lutego, gdy Polskę opanowały arktyczne mrozy, nasz rodzinka spędziła w Izraelu. Znaczną część swojego czasu poświęciliśmy na zapoznanie się z Pustynią Negew. To rozległa, głównie kamienista pustynia w południowej częsci kraju. Co może zaoferować? Wielu osobom pewnie niewiele - kamienie, kamienie, kamienie... :) Ale przyrodnicy i fotoamatorzy nie będą się tam nudzić. Dodatkowym atutem są rozległe, puste przestrzenie, które razem z Kariną uwielbiamy.

Proponuję w ten mroźny dzień ogrzać się trochę przy kilku zdjęciach z Pustyni Negew :)

Porządki ze slajdami były okazją do powspominania studenckiego, 2-miesięcznego wyjazdu do Mongolii. To już prawie 20 lat! Podróż koleją transsyberyjską, burza piaskowa na Gobi, rytualne obcięcie włosów Karinie w Ałtaju, szalona podróż motorami do doliny Charchira, namioty zniszczone przez wiatr nad jeziorem Uvs, mistyczne przeżycia na jeziorem Chubsugul. Kumys i serki twarde jak skała. PRZYRODA. LUDZIE. Działo się... [zdjęcia moje i Kariny.]

Wiosną po raz pierwszy w życiu dane mi było zauroczyć się Pogórzem Przemyskim. Jesienią wróciłem tam i to nawet dwa razy :) Podtrzymuję więc opinię, że jest to jeden z najbardziej urokliwych fragmentów Karpat. Mam nadzieję, że te jesienne zdjęcia przekonają Cię, że że znaczne fragmenty tego obszaru zasługują na ochronę jako Turnicki Park Narodowy. 

Rozglądając się po krakowskich i okołokrakowskich okolicach można zapomnieć jak wygląda prawdziwa zima. W ten sylwestrowy poranek, wszystkim spragnionym śniegu prezentuję zdjęcia sprzed kilku dni z miejsca, gdzie śnieg jeszcze istnieje :) Bieszczady...